Birinci Metod:
- Genelde balıkların hareket yönüne ve kıyıya dik olarak bırakılır.
- İki ağ arasında en az 50 metre mesafe olmalıdır.
İkinci Metod:
- Çok fazla ağ kullanılacaksa ve ağlar değişik göz açıklıklarında ise şekildeki gibi 50 metre arayla kıyıya dik yerleştirilmelidir.
Üçüncü Metod:
- Burada birim ağlar kıyıya dik, 50 metre aralıklarla yerleştirilir.
- Bundan sonraki ağlarda, birbirine dik gelecek şekilde suya bırakılır.
Labirent Sistem:
- Büyük ve küçük göz açıklığındaki ağlar birlikte kullanılır.
- Küçük göz açıklığındaki ağlar, kıyıya dik 50 metre aralıkla yerleştirilir.
- Büyük gözlü ağlar, bunların uç kısmını çevirecek şekilde bırakılır.
- Uzatma ağları ile yapılan avcılıkta, ağlar akşam bırakılır ve bir gün sonra sabahleyin çekilir.
- Balıklar ağlardan çıkarılarak sandıklara alınır; ağ yıkanarak tekrar atılacak şekilde istif edilir.
- Son yıllarda monofil ağlarda kullanılmaktadır.
- Bunlar düğümsüz ağlardır.
- Yapılan tecrübelerde, polifil ( düğümlü ) ağlardan daha çok av verdiği gözlenmiştir.
Sürütme Ağları:
- Iğrıp kanatlarından birinin ucuna bağlanan ip, kıyıda bırakılır ve tekneyle göle açılınır.
- Önce kanat suya dökülür, sonra torba suya bırakılır ve ikinci kanat suya dökülerek kıyıya yaklaşılır.
- Kanatın ucundaki halat kıyıya alınır, yarım ay şeklinde bir durum ortaya çıkar.
- Halatlardan 3’er veya 5’er kişi asılarak ığrıp kıyıya çekilir ve torbadaki balıklar alınır.
Çevirme Ağları:
- Bu ağlar gölün orta kısımlarında ve derin yerlerde kullanılırlar.
- Gırgır ağı olarak da adlandırılırlar.
- Üstte mantar yaka ve altta kurşun yaka vardır.
- Balık sürüsü sarılır, sürü ağa girdiğinde ağın iki ucu birleştirilir, insan veya motor gücüyle tekneye alınır.
- Ayrıca, inci kefali avında kurşun yakadan geçirilen bir halatla, ağın altı toplanır ve balıkların ağın içinde kalması sağlanır.
- Bu tip ağların Van gölü dışındaki iç sularımızda kullanılması yasaktır.
Leave feedback about this