Bir işlemcinin yaptığı işleri temelde üçe ayırabiliriz:
- Bir işlemci ALU’sunu veya FPU’sunu kullanarak tam sayılarla ve ondalık sayılarla matematiksel işlemleri yapabilir.
- Verileri bir bellek alanından diğerine hareket ettirebilir.
- Verdiği karara göre bir programın farklı bir satırına atlayıp yeni bir komut çalıştırabilir.
- Bir programcının rahatlıkla anlayabileceği gibi bu üç temel işlem bir programı çalıştırmak için yeterlidir.
- İşlemciler, komutları bizim yazdıklarımızdan çok daha farklı bir şekilde algılarlar.
- Bir komut bit dizilerinden oluşur fakat bu bit dizilerini akılda tutmak çok zordur.
- Bu yüzden komutlar bit dizileri yerine kısa kelimelerle ifade edilir ve bu kelimelerden oluşan dile Assembly Dili denir.
- Bir assembler bu kelimeleri bit dizilerine çevirerek işlemcinin anlayabileceği şekilde hafızaya yerleştirir.
Hangi işlemciyi kullanırsanız kullanın çalışma prensibi aynıdır:
- Bir işlemci elektriksel sinyalleri 0 ve 1 ( ikili sistemle çalışan bilgisayarlarımız için anlamlı olan tek değerler ) şeklinde alır ve verilen komuta göre bunları değiştirerek sonucu yine 0’lardan ve 1’lerden oluşan çıktılar halinde verir.
- Sinyal yollandığı zaman ilgili hatta bulunan voltaj, o sinyalin değerini verir.
- Örneğin; 3.3 voltla çalışan bir sistemde 3.3 voltluk bir sinyal 1, 0 voltluk bir sinyal de 0 değerini üretir.
- İşlemciler aldıkları sinyallere göre karar verip çıktı oluştururlar.
- Karar verme işlemi her biri en az bir transistörden oluşan mantık kapılarında yapılır.
- Transistörler, girişlerine uygulanan akım kombinasyonlarına göre devreyi açıp kapayabilen ve bu sayede de elektronik bir anahtar görevi gören yarı iletken devre elemanlarıdır.
- Modern işlemcilerde bu transistörlerden milyonlarca tanesi aynı anda çalışarak çok karmaşık mantık hesaplarını yapabilirler.
- Mantık kapıları karar verirken ( yani akımın geçip geçmeyeceğini belirlerken ) Boolean Mantığı’nı kullanırlar.
Leave feedback about this