Oryantal dans ya da göbek dansı, geleneksel bir Ortadoğu dans türüdür.
Arapça, raks şarkî (Doğunun Dansı) veya raks baladî (Halk Dansı) olarak bilinen bu dans, Batı’da göbek dansı olarak bilinir.
Yunanistan ve Balkanlar’da ise çiftetelli denmektedir.
Bayan dansçılara dansöz, erkek dansçılara ise dansör denmektedir.
Oryantal dans, dünyanın bilinen en eski danslarından biridir.
İslam öncesi inançları içeren bu dans türünün orijini, antik dönemin temelinde bulunan doğurganlık ve bereket kültürüne dayanır.
Hemen her uygarlıkta bereketi ve doğurganlığı sembolize eden figürler, semboller, simgeler ve tanrıçalar görülmektedir.
Yalınayak yapılan bu dans türü, kadın vücudunun özelliklerine göre tasarlanmıştır.
Dansın çıplak ayakla yapılması, Toprak Ana ile direk temas edilmesini ve bu temasın kesilmemesini sağlamak içindir.
Kadın vücudunun özelliklerine göre tasarlanmasının nedeni ise karın kaslarıyla, kalça ve göğüs hareketleriyle en iyi ve en yatkın olarak kadın vücuduna uygun olmasıdır.
Doğu kültürünün dansları, batı kültürünün adıma dayalı danslarından farklı olarak kasların hareketine dayanan danslardır.
Bu nedenle toprağa değen yalın ayaklarla yapılan sıkı ve katı bir danstır.
Adımlar çok narin atılır ve asla zıplanmaz.
Toprakla olan temas korunmak istenir.
Danslarda çoğu zaman kılıç, peçe, yılan, mum, tül, meşale, baston ya da sopa gibi malzemelerin kullanıldığı görülür.
Her birinin mutlaka farklı bir anlamı vardır fakat genel olarak, sihri, ilkel insanların inanç simgelerini temsil ettiğini veya kötü ruhlardan korunmak amacıyla kullanıldığını düşünebiliriz.
Yani bu aletlerin dansta kullanılması yörenin folklorunda da görülür.
Yöreden yöreye inanç farklılıklarındaki değişiklikler ile de bu malzemelerin veya simgelerin değiştiği görülmektedir.
Leave feedback about this