Özdemir Asaf Kimdir

Babası önemli bir devlet adamı olan Mehmet Asaf, Şura-ı devletin kurucularındandır.

Eğitim hayatı bir hayli ilginç olan Asaf, ilkokul çağında adımını attığı Galatasaray Lisesi’nin 11.sınıfına geldiğinde bir ek sınavla Kabataş Erkek Lisesi’ne geçip 1942 yılında mezun oldu.

Üniversite eğitimine ise İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde devam etti, fakat yarıda bıraktı.

Daha sonra devam ettiği İktisat Fakültesi, Gazetecilik Entitüsü’nü de diploma sahibi olamadan bıraktı.

Bir süre sigorta şirketlerinde çalıştı.

Zaman ve Tanin gazetelerinde çeviriler yaparak basın camiasında adını duyurdu.

İlk şiirleri Servet-i Fünun Uyanış dergisinde yayınlandı

28 Ocak 1981 yılında İstanbul’da hayata gözlerini yumdu.

Özdemir Asaf’ın ilk eşi Sabahat Selma Tezakın’dan Seda isimli bir kızı; ikinci eşi Yıldız Moran’dan ise Gün, Olgun ve Etkin adında üç oğlu vardır.

Şiir ve yazı yazma tutkusu çok büyük olan Özdemir Asaf hiçbir işte kalmak istememiş, hiçbir okulu bitirememiş, her zaman tek aşkı ve hayali şiir yazmak olmuştur.

Öldüğü günden beri herkes tarafından okunan, bilinen ve tanınan Özdemir Asaf; herkesin onu en güzel hatırlayacağı şekilde yazılar ve şiirler bırakmıştır

ESERLERİ

Şiirleri:

• Dünya Kaçtı Gözüme – 1955
• Sen Sen Sen – 1956
• Bir Kapı Önünde – 1957
• Yumuşaklıklar Değil – 1962
• Nasılsın – 1970
• Çiçekleri Yemeyin – 1975
• Ben Değildim – 1978
• Bugün ve Bugün ( Yayımlanmamış şiirler ) – 1984
• Benden Sonra Mutluluk ( Yayımlanmamış şiirler )
• Çiçek Senfonisi ( Toplu şiirler ) – 2008
• Sen Bana Bakma, Ben Senin Baktığın Yönde Olurum ( Kendi sesinden şiirler ) – 2012
• Etika Yuvarlağın Köşeleri – 1961
• Yuvarlağın Köşeleri-2 ( Ölümünden sonra ) – 1988

Öykü:

• Dün Yağmur Yağacak ( Ölümünden sonra ) – 1987

Deneme:

• Özdemir Asaf’ça ( Ölümünden sonra ) – 1988

Çevirdiği Kitaplar:

• Reading Zindanı Balladı ( Oscar Wilde ) – 1968

En çok sevilen şiirleri:

AĞLAMAK

Bazı acılarda yetmez

Bazı ölümlere

Örtüsüdür bazı acıların

Örter, örtülmez

Savunur bir süre

Ağlayanlar sevinmeli

Sevin ağlıyabiliyorsan

Acılar art arda dinmeli

Durur bir nöbetçi gibi

Durur bir bekçi gibi

Zamana gülmeli gülmeli

Sevin ağlıyabiliyorsan

Unutmanın kardeşidir ağlamak

Uyur uyanır yatağında duyguların

Düşüncenin kucağında hep çocuktur

Ağlamak. 

LAVİNİA

Sana gitme demeyeceğim.

Üşüyorsun ceketimi al.

Günün en güzel saatleri bunlar.

Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.

Gene de sen bilirsin.

Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,

İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim.

Ama gitme Lavinia.

Adını gizleyeceğim,

Sen de bilme Lavinia